Van het hart

Dit is een kijkfotoblog waar ik veel plezier aan beleef en ik hoop jullie ook. Ik laat een kleine wereld zien waar ik mij over verwonder. Daar zitten ook wel eens veelvraatjes tussen die ik fotografeer en verder met rust laat. Ik zeg niet dat ik helemaal nooit bestrijd in mijn tuin, maar als ik het doe, gaat het altijd op een milieuvriendelijke manier. Alleen als de vogels of lieveheersbeestjes er niet genoeg van eten, verwijder ik het teveel aan bladluizen met de hand, of gebruik water en andere (kruidige) planten. Verder doe ik niets. Zo word mijn kardinaalsmuts elk jaar helemaal ingesponnen en opgegeten door stippelmotrupsen, maar doordat ik volg in wat er gebeurd, weet ik dat die struik ook weer helemaal bijkomt.
De stokroos barst van de kevergaatjes. Blad heeft mineergangen. Sprink-en blad haantjes. Ik kijk!
De tuin is niet alleen van ons, maar van alle diertjes die erin leven en waar ik ook graag meer over wil weten. De tuin is mijn leertuin en we hebben hem te leen, net zoals we de natuur te leen hebben. Daar moeten we goed voor zorgen. Wie hecht er dan niet aan de natuur, zou je denken…

Opvallend is dat ik nu op Blomsterphoto meer en meer benaderd word met reacties over bestrijden. In het begin gaf ik nog geduldig en beleefd een (ecologisch) antwoord na enige research, want echt specifiek weet ik het ook niet altijd. Waar ik overigens geen enkele reactie meer op kreeg en er vervolgens meer bestrijdingsvragen kwamen waarop mensen moordzuchtig met gif gingen antwoorden. Mijn geduld is op! Ik heb grenzen en een fotoblog! De reacties die over chemisch bestrijden gaan, gaan nu onmiddellijk en onverbiddelijk de spambak in. Je hebt aan mij geen goeie. Leef en laat leven en anders zet je maar wat anders in je tuin!

PS Verdiep je in planten, wat op welke plek en grondsoort en zet vooral niet elke soort vijg in een pot op je stenen tegels. Daar komt vast mot van.

Het blad (een blad) van de gele lis is als een harmonica bij elkaar getrokken. De kardinaalsmutsstippelmotrupsen die zich uit de kardinaalsmuts hebben laten zakken, zijn namelijk klaar om te gaan verpoppen. Een aantal rupsjes hebben zich achter het blad verschanst en het veilig opgevouwen . Over een aantal dagen zullen ze uit hun pop komen. Ondertussen hebben ze een kunstwerk gemaakt van het enkele lisblad.

☘️

_

14 reacties op ‘Van het hart

  1. Dianne ons moto is ook leven en laten leven.
    Soms wordt je ook moe van alle onzinnige dingen die je over
    je heen krijgt.
    Jij hebt gewoon een heel mooi kunstzinnig en leerzaam blog.
    Met hele mooie foto’s.

    Groetjes Erica

  2. Wat een pittige tekst, maar waar is waar de waarheid mag je zeggen dus ik zeg blijf de spambox gebruiken en geniet van je tuin en het bloggen.
    Erica en ik doen ook niet aan gif strooien vreten ze iets op jammer dan volgend seizoen komt het weer terug en jawel weer opgegeten
    Dat is de natuur zijn gang laten gaan Top!!

    • Ik moet duidelijk zijn, dus bij deze :-)
      We hebben de plicht om goed voor onze natuur te zorgen, we hebben het hard nodig, het weinige dat we nog hebben. En mol je het ene met gif, dan mol je ook het andere.
      Jammer dan, is ook mijn logo.
      Dank je wel, Frans én Erica

    • Tja, ze zoeken naar bestrijding bij een desbetreffend beestje en komen bij mij uit. De allerhande rupsjes en kevertjes hebben de meeste hits op mijn blog en niet omdat ze leuk gefotografeerd zijn :-)

Geef een reactie op mijnvogeltuin Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.