Wintermuggen

Wachten

De wintermuggen beschut onder het herfstblad.
Zo stil is wachten met lange poten, lange vleugels. Transparant.
Hun dans is teer en vederlicht in zon, in rijp en sneeuw,
in licht dat welhaast laat verdwijnen.

De wind begint en draait de bladeren om en om. Geen zon,
de wintermuggen wachten.

☘️

Soli 21-11-2018

Wintermug Trichocera sp. – winter crane flies


Wintermug Trichocera sp.


Wintermug Trichocera sp.

2018 – Macro – Wintermuggen – Trichoceridae – Winter crane flies – Wintermücken – Vintermygg – Vintermyggor – Trihoceride – Pozmrokowate

☘️

_

Plezier

Het mooiste, gretigste licht is het licht dat je kan vangen en op je gezicht mee naar huis kunt nemen.’  ©Soli 2018

Nog niet zo lang geleden, keek ik het nieuwe gewas zowat uit de grond, zo verlangend naar de lente na een lange winter. Nu weet ik niet waar ik kijken moet. Het is een groot bont feest in en om de tuin.

Het gras staat vol met madelief en ereprijs. Het speenkruid bloeit in duizend zonnen. En heeft bezoek van een bladwesp en een wilde bij.
De pioenroos steekt haar rode blad al boven de grond en is de schuilplaats van een beregende bloemvlieg.    ~ klik ~

De pol bosanemoontjes uit de tuin van mijn moeder doet het goed. De kleine veldkers heeft zich in de pot met tijm genesteld, het is zo’n fotogeniek bloemetje. Het longkruid krijgt steeds meer bloemen en maakt al meer blad. In de ribes zoemt het van jewelste. Deze honingbij zat een halve seconde langer voor mijn neus dan de rest. En de dotterbloemen, de dotterbloemen groeien bijna uit de vijver.     ~ klik ~


In de ranonkelstruik vond ik een zuringrandwants (Coreus marginatus) uit de familie randwantsen. Hij zuigt plantensappen en wacht op de bessen. De wilde viooltjes bloeien en in de gecultiveerde viool zat een spin goed op haar plek totdat ik haar stoorde. De mug bleek onverstoord.
Ik houd van blauwe druifjes, vooral als ze nog strak in de knop zitten. Er is al zoveel.     ~ klik ~


De temperaturen wisselen nog, het regent af en toe met bakken uit de hemel, maar het is onmiskenbaar lente. En de lente maakt haast.

☘️

_

Tussen blad

In 5 foto’s.

Je kent ze vast, de langpootmuggen. Het zijn schokkerige vliegers met drie paar lange poten, die twee keer de lichaamslengte beslaan, een langgerekt lijf, donkere kraalogen en een vooruitstekende snuit die op een steeksnuit lijkt. Met die snuit kunnen langpootmuggen overigens niet bijten of prikken omdat de kaken verkleind is. Ze leven van nectar en stuifmeel, maar bij sommige soorten kunnen de volwassen langpootmuggen helemaal niet meer eten. Alles wat ze nodig hebben, hebben ze als larve al bij elkaar verorberd.
De larven zijn niet geliefd, ze veroorzaken veel schade aan grassen en gewassen, maar de langpootmug zelf is geheel onschadelijk.
Dit is het vrouwtje van de Nephrotoma flavipalpis, een tijgerlangpootsoort. Aan haar achterlijf zit de spitse legbuis waarmee ze 1 millimeter lange, zwarte, smalle eitjes zal leggen. Zoals wel eens gedacht wordt, kan ze daar ook niet mee steken.

Tussen juli en september komt het volwassen exemplaar tevoorschijn. Deze langpootmug is pas uit de pop gekropen.
De larve, ook wel emelt genoemd, leeft een paar centimeter onder de grond, in uiterst smalle gangetjes. Hij wurmt zich naar boven om te eten. Dag en nacht heeft de larve zich flink tegoed gedaan aan de kraag van het gras, kiemend graan, jong gewas in de moestuin en aan kiemplanten van onkruid. Maar omdat het hier een exemplaar van de tijgerlangpoten betreft, is het voedsel van deze larvesoort verrot hout!
Voor spreeuwen, sommige meeuwen en roeken zijn de larven een waarachtig voedselfestijn. Ze wroeten even met hun snavel en trekken de larven dan met gemak uit de grond. Vogels en spinnen worden als de meest voorkomende vijand aangemerkt, maar ook mollen, muizen, egels en kikkers lusten ze graag. De blinde larve overwintert ook in de grond.

Die lange poten maken de langpootmug ook enigszins kwetsbaar. De poot laat namelijk los bij het belaagd worden door mens of dier: de langpootmug, evenals de hooiwagen, doet aan zelfamputatie. Omdat er geen vervelling meer is, groeit die kwijtgeraakte poot niet meer aan.
Langpootmuggen worden aangetrokken door licht. Als er een langpootmug in huis zit en je wilt het diertje buiten zetten, pak het dan niet bij een poot, maar voorzichtig bij de vleugel. Dan kan de onbeschadigde langpootmug in een paar dagen vrijheid aan plantensappen likken, paren, eieren leggen en doodgaan na al dat werk.
De langpootmug is ongeveer tussen de 16 en 25 millimeter groot. De grootste langpootmug ter wereld heeft een lichaamslengte van bijna 7 centimeter!

Overigens worden langpootmuggen ook wel vliegende hooiwagens genoemd. In het Engels hebben zowel de hooiwagen als de langpootmug dezelfde naam: daddy-long-legs. Kwetsbaar of niet, de langpootmug heeft die dunne lange poten niet voor niks. Zo wordt het evenwicht in het gras behouden als de wind de grasstengels in verschillende richtingen beweegt. Met lopen kan de langpootmug meerdere grassprieten vasthouden. Vliegen is een ander verhaal. Door de zigzaggende vlucht wordt dit insect gemakkelijk uit de lucht geplukt. Net als andere vliegen en muggen hebben langpootmuggen slechts één paar vleugels, het achterste paar vleugels is omgevormd tot gereduceerde stompjes, te zien als halterachtige uitsteeksels die voor evenwicht dienen. Tijdens de rust liggen de vleugels dakpansgewijs.

Langpootmuggen zijn schemer- en nachtactief. In de vroege ochtend en avondschemering zie je hen vooral over vochtig grasland vliegen. Overdag houden ze zich meestal verscholen tussen planten.
De meeste langpootmuggen hebben een onopvallend uiterlijk om geen aandacht van vijanden te trekken, maar soms hebben ze afwijkende kleuren en uitsteeksels om juist af te schrikken. Het geslacht Nephrotoma, waaronder deze langpootmug valt, is wat kleurrijker. Ze worden ook wel tijgerlangpoten genoemd, omdat veel soorten gevlekt zijn.

Voor de informatie op dit blog, probeer ik meestal zo veel mogelijk over het onderwerp te vinden. Soms weet ik wel iets, soms kom ik niet ver, soms heb ik er helemaal geen zin in en plaats ik alleen de foto’s en soms vind ik meer en ga ik selecteren. De meeste informatie die ik onder ogen krijg, schrijf ik zo goed als het gaat in eigen woorden op. Hieronder staan mijn bronnen vermeldt waaruit ik mijn informatie mocht halen (met zeer grote dank) :
de Gelderlander, Gerrit Jansen    
Wikipedia    
Gardensafari

 
 
insects, insecten, macro, 2017, autumn, crane fly, foto, fotografie, garden, herfst, langpootmug, macro photography, macrofotografie, mug, nature, Nephrotoma, Nephrotoma flavipalpis, Panasonic Lumix DMC-FZ200, photo, photography, Raynox DCR-250, september, Soli, summer, tipula, Tipulidae, zomer
 
 

Breekbaar beeld

 

(2 foto’s.)

Slenteren bij het veld. Loom. Dan sluipend. Ogen laag. Stil staan. Behoedzaam. Luisteren. Trachten niets te vertrappen. Zien met ingehouden adem. Geen schaduw laten vallen. Dan zachtjes door de knieën. Nog trager naar voren bewegen. Genieten van het beeld. Vervolgens heel langzaam, langzamer omhoog. Daarna drijven, kijkend, weg van het porseleinen gras. Tijd genoeg om naar huis te vliegen en nogmaals te beleven.

 
Tipulidae Blomsterphoto Soli 2016

Tipulidae Soli Blomsterphoto 2016

   Langpootmuggen – Tipulidae – Schnaken – Stankelben – Storstankelbein – Crane fly – Koziułkowate – Harkrankar – Tipuloidea – Bleiz-gouel-Mikael – Tipoledoj – Lószúnyogok
 

Tipula lunata

 

in de namiddagzon, bungelend aan een blad. In een stevig windje. Maar net iets te hoog. Ik neem een stoel om er beter bij te kunnen; sta op gaas en dunne poten. In de kiezel. Samen balanceren. Hij is er meer bedreven in dan ik.
Het duurt even voordat ik hem scherp heb. Wind en macro…
Hij heeft een mooie warme kleur: gelig oranje, en kent maar een generatie, die bijna uitsluitend in mei vliegt. Het is nu juni, alles is wat later. Hij ook en misschien al op zijn laatste benen.

Tipula lunata Blomsterphoto Soli 2013