Mooi beeld.
Wat is dat toch met zwart wit? Je kan een mooie kleurenopname omzetten en dan krijg je een metamorfose zoals met de foto hierboven. Je kan er allerlei dingen bij verzinnen… zoals dramatiek, kracht, expressie… maar waarom is dat zo, wat doen onze hersentjes met zwart wit, wat doet ons brein daarmee? Alle kleur is weg en je hebt dus alle redenen om het saai te vinden en juist het tegenovergestelde gebeurt.
Wat een geweldige vraag. Ik ben hier nog wel even zoet mee. En ik heb hier helemaal geen eenduidig antwoord op, want elke vraag, elk antwoord werpt weer een nieuwe vraag op. Bij zwart -wit komt er ook meer kijken dan alleen een simpele omzetting. Je vraagt ook meer van licht en contrast. Want juist dat doet het ‘m.
Ik denk dat als je een (geschikte) foto tot de abstractie zwart-wit, de grijswaarden, terugbrengt, je meer ziet dan in kleur, maar waarom is dat zo? En waarom is dat niet zo als je de foto alleen in rood of in blauwwaarden omzet?
Zwart en wit is het gemakkelijkst te zien, blijkt, en daarna komt pas rood.
Je moet (mag) eens goochelen op ‘taal en kleurperceptie’, dat is ontzettend verwonderend interessant. Daaruit blijkt dat taal ook een invloed heeft op het ‘zien’ van kleuren.
En dit is ook heel interessant: ‘De rol van het oog blijkt volgens de nieuwste onderzoekingen groter dan tot nu toe werd aangenomen. Dat zit vooral in de manier waarop een gigantische hoeveelheid informatie gericht wordt aangeboden. Al heel lang veronderstelt men in het netvlies twee soorten receptoren: kegeltjes en staafjes. De laatste zijn het meest lichtgevoelig (met name ook voor beweging) maar zijn niet tot kleuronderscheid in staat. De kegeltjes daarentegen wel en deze zijn daarbij ook heel kleurselectief.’
Ik ben nu, naar aanleiding van jouw vraag, in een gesprek/discussie verwikkeld over kegeltjes, staafjes, en over de perceptie van zwart-wit fotografie en dat is heerlijk. Jammer dat je nu niet kunt aanschuiven.
whawwww ..
prachtig hoe jij dit bloemeke in the spotlights zet, soli! :-))
Mooi, de eenvoud, maar ook de kracht van zwart-wit.
Prachtig, zo fragiel!
Mooi door zijn eenvoud.
Prachtig hoor, zo teer
Heel mooi !
Zwart en wit kan ook heel mooi zijn. Fraai om te zien met dat licht bovenin.
Prachtig
Mooi door eenvoud. Top!
Gr. René
Mooi beeld.
Wat is dat toch met zwart wit? Je kan een mooie kleurenopname omzetten en dan krijg je een metamorfose zoals met de foto hierboven. Je kan er allerlei dingen bij verzinnen… zoals dramatiek, kracht, expressie… maar waarom is dat zo, wat doen onze hersentjes met zwart wit, wat doet ons brein daarmee? Alle kleur is weg en je hebt dus alle redenen om het saai te vinden en juist het tegenovergestelde gebeurt.
Wat een geweldige vraag. Ik ben hier nog wel even zoet mee. En ik heb hier helemaal geen eenduidig antwoord op, want elke vraag, elk antwoord werpt weer een nieuwe vraag op. Bij zwart -wit komt er ook meer kijken dan alleen een simpele omzetting. Je vraagt ook meer van licht en contrast. Want juist dat doet het ‘m.
Ik denk dat als je een (geschikte) foto tot de abstractie zwart-wit, de grijswaarden, terugbrengt, je meer ziet dan in kleur, maar waarom is dat zo? En waarom is dat niet zo als je de foto alleen in rood of in blauwwaarden omzet?
Zwart en wit is het gemakkelijkst te zien, blijkt, en daarna komt pas rood.
Je moet (mag) eens goochelen op ‘taal en kleurperceptie’, dat is ontzettend verwonderend interessant. Daaruit blijkt dat taal ook een invloed heeft op het ‘zien’ van kleuren.
En dit is ook heel interessant: ‘De rol van het oog blijkt volgens de nieuwste onderzoekingen groter dan tot nu toe werd aangenomen. Dat zit vooral in de manier waarop een gigantische hoeveelheid informatie gericht wordt aangeboden. Al heel lang veronderstelt men in het netvlies twee soorten receptoren: kegeltjes en staafjes. De laatste zijn het meest lichtgevoelig (met name ook voor beweging) maar zijn niet tot kleuronderscheid in staat. De kegeltjes daarentegen wel en deze zijn daarbij ook heel kleurselectief.’
Ik ben nu, naar aanleiding van jouw vraag, in een gesprek/discussie verwikkeld over kegeltjes, staafjes, en over de perceptie van zwart-wit fotografie en dat is heerlijk. Jammer dat je nu niet kunt aanschuiven.
Dank je wel, Ludwig.
Dank allemaal :-)
Prachtige opname Soli.