Een ‘witte’ wesp

Ik zag ‘m bij de balsemien, erg actief en bloem in, bloem uit: zoals de hommels in de bloemkelkjes kruipen om bij hun voedsel te komen. Omdat ik het beestje niet goed zag, ook vanwege de snelle beweging, dacht ik eerst met een afgevlogen, verschoten honingbij te maken te hebben. Maar de honingbijen snoepen nu liever van de passiebloem en zie ik nauwelijks in de balsemien. Het leek ook alsof het insect een soort wit plakkaat op borststuk en rugstuk had zitten. Toen hij op mijn blouse landde, kon ik hem beter zien en bleek het een wesp te zijn. De gewone wesp, maar met vreemde, harige witte plekken. Alsof hij was beschimmeld. Nooit gezien! Wellicht een normaal verschijnsel. Verbleekt in de tijd.
Somber regenweer en te donker, al laat op de middag. Geen fotoweer. Dat betekende diafragma omhoog en een hoger ISO. En flitsen. Hou ik niet van, doe ik liever niet! Maar omdat ik het ‘wittige’ diertje wilde vastleggen, heb ik mij er maar overheen gezet :-)

☘️

Met dank voor je bezoek en tot de volgende keer,
Dianne

_

Herbstfreude

De hemelsleutel, sedum Herbstfreude komt nu in bloei. Zet deze plant in je tuin als je hem nog niet hebt, want in het het najaar hebben de verschillende insecten de nectar nog nodig. Ook kunnen ze er goed in schuilen. Heel veel bloemen zijn nu aan het uitbloeien, maar de sedum Herbstfreude begint met de bloei van de late zomer tot ver in oktober.

↑ Dit is de Menuetzweefvlieg – Syritta pipiens. Deze soort is niet moeilijk op naam te brengen. De menuetzweefvlieg is een klein, slank zweefvliegje dat als een ‘stokje’ voor bloemen en tussen de vegetatie kan zweven, waarbij ze schokkerig voortbewegen. Achterlijf zwart met wittige vlekken. Achterdij zeer dik. Tekst: waarneming.nl
In het Zweeds heten deze diertjes Kompostblomfluga en dat dekt de naam wel want de larve leeft van afval op allerlei plekken, zoals bij de bodem en in composthopen.

Deze plant trekt ook honingbijen aan. Ik heb er van de week nog 6 geteld op een dag. Dit is de gewone honingbij, Apis mellifera. ↓

↓Hieronder nog een vrouw dambordvlieg en daar is ook nog wat over te vertellen.

Met de soortnaam dambordvlieg zit ik goed. Ik zou deze vlieg in volle overtuiging aanduiden met Sarcophaga carnaria, maar het geslacht Sarcophaga bestaat in Nederland en België uit niet minder dan 30 soorten, die allemaal zo sterk op elkaar lijken, dat alleen microscopisch onderzoek uitkomst geeft over de exacte soort. Als voorbeeld van dit geslacht wordt in de insectengidsen vaak Sarcophaga carnaria opgevoerd. Maar dat betekent niet dat elke dambordvlieg dus ook die soort is.*
Kijk, dat wist ik helemaal niet.

* De informatie en tekst komt van Gardensafari

Bij deze sedumsoort kan ik gewoon een stoel neerzetten, gaan zitten met de camera op mijn knieën en kijken en wachten op wat er allemaal aan komt vliegen en kruipen. Een blinde bij, een gewone muurwesp, een woeste sluipvlieg, een kraamwebspin, een akkerhommel en de regen. ↓

Akkerhommel

Gewone muurwesp

Blinde bij

Kraamwebspin

Regen

☘️

_

Akkertje

Met dit warme zomerweer word je vanzelf langzaam. Daar hebben deze diertjes geen last van. Moet ik toch nog snel zijn, maar wel op mijn dooie akkertje…

Akkerhommel – Bombus pascuorum – Common carder bee – Ackerhummel – Bourdon des champs – Åkerhumla – Agerhumle – Trzmiel rudy

Klik om te vergroten – Click to enlarge

Klein geaderd witje – Pieris napi – Green-veined white – Rapsweißling – Piéride du navet – Rapsfjäril – Bielinek bytomkowiec – Pieride del navone

☘️

Er zijn veel wespen dit jaar. Nu zijn het nog geen plaaggeesten. Dat gaat nog komen. Ik zal wat lekkers voor ze neerzetten als we buiten gaan eten. Ik heb een raat uit het verdelgde wespennest uit de tuinkast bewaard. Het doet pijn als ik het zie, maar als het groter was geworden… houd ik mij voor. Maar ik voel me schuldig. Ik had met de camera nooit zo dicht bij een levend nest kunnen komen, toch voelde het niet fijn. Insecten zijn het mooist in hun natuurlijke omgeving en de sport is om ze daar zo goed mogelijk in te ‘vangen’.

Klik om te vergroten – Click to enlarge

Een schorpioenvlieg ritselt als hij op jacht is, heb ik gemerkt, gelukkig zit hij ook wel eens stil gewoon heel erg prachtig te wezen. Dit diertje verdient de schoonheidsprijs. Overigens is deze gewone schorpioenvlieg een vrouwtje. Het mannetje is mij tot nu toe te snel af.

Gewone schorpioenvlieg – Panorpa communis – Common scorpionfly – Gemeine Skorpionsfliege – Mouche scorpion – Vanlig skorpionslända

☘️

Het onderwerp van de laatste foto is wat groter dan de onderwerpen die ik normaliter fotografeer, maar ze lag zo lekker lui dat ik haar niet kon weerstaan. Saartje doet geen vlieg kwaad. Als ze maar ergens kan gaan liggen, is het allemaal goed. Niet helemaal waar. Ze vind het heerlijk om kopjes te komen geven als ik net scherp heb gesteld of strijkt met haar staart het insect het beeld uit.

☘️

2018 – Macrofotografie – Soli

_

Nog een keer brons

Torymus sp.
 

2 foto’s.
Ik heb mij gisteren goed geamuseerd met de actieve bronswespen, Torymidae of Torimidi, die de appeltjes doorboorden. Bij deze nieuwe beelden zitten ze heel even in rust op de stam waardoor ik niet tussen blad en tak door hoefde te fotograferen. Nu zie je beter hoe mooi en elegant ze zijn.

☘️

Torymus spec. – Torymidae – Torimidi – 4 mm – bronswespen – Chalcidoidea – Malus – Appelboom – Lente – Macrofotografie – Soli – 2018

_

Torymus sp.

Angel?
 
3 foto’s

Op de mini-appels bij een boompje in een pot, daarom kan ik het goed zien, lopen 2 bronswespjes uit de familie Torymidae. Wat opvalt is, en dat zie je goed bij foto 2, is dat ze met een soort angel, dus niet met de lange legboor aan het achterlijf, in de appeltjes prikken, boren (terwijl ze hun achterlijf voortdurend mee draaien). Waarom ze dat doen, is mij niet helemaal duidelijk. Vormen ze zo gal? Of zuigen ze suiker op? Heb geen idee.
Torymidae of Torimidi uit de superfamilie Chalcidoidea zijn meestal parasitoïden van galmuggen. Bijna alle Nederlandse Torymussoorten zijn metaalkleurig groen, blauw-groen, brons of purperblauw. Sommige zijn fytofage (plantenetende) soorten of parasiteren op specifieke insecten.

☘️

Torymus spec. – Torymidae – 4 mm – bronswesp – Chalcidoidea – Macrofotografie – Panasonic Lumix DMC-FZ200 – Raynox DCR-250 – Soli – 2018

_

 

 

Schrikken

Dat was schrikken toen ik de tuinkast opendeed om grotere bloempotten te pakken voor de tomatenplanten. Er vloog ineens van alles op me af en hoewel ik in eerste instantie niet goed zag wat het was, wist ik dat dit wespen waren. En als ik het toen nóg niet had geweten, maakte een venijnige steek in mijn hand dit wel duidelijk. Gelukkig de enige steek.
Achter de bloempotten die ik had weggenomen, bleek een wespennest te zitten, wat groter dan een tennisbal. Nog niet zo groot dus, maar dat wordt het wel als we niks doen. De tuinkast staat achter de keukendeur en de tuintafel is ook te dichtbij. We zitten in de nesten straks. Het druist tegen mijn gevoel in om te gaan bestrijden, wespen zijn nuttige dieren, maar donderdag komt een wespennestmeneer, hij schijnt het vreselijk druk te hebben…

De foto is wat korrelig, ik heb nog nooit in een kast gefotografeerd en stond ook op gepaste afstand. Ik heb verschillende instellingen geprobeerd waarvan dit de beste poging was. Van vogelkast naar wespenkast; het is weer eens wat anders.

Dit zijn sociale wespen, papierwespen, de bekendste soort onder de wespen. Het nest lijkt van papier te zijn gemaakt, daaraan danken deze wespen hun naam. Het nest is van houtvezels gebouwd. Doordat de wespen de vezels fijnkauwen en in dunne laagjes aanbrengen, lijkt het papier.

Sociale wespen bestaan uit een volk met een koningin en een aantal werksters. Een volk leeft maar één jaar en sterft aan het begin van de winter zodra het gaat vriezen. Aan het eind van de zomer, in augustus of september, worden er uit enkele tientallen bevruchte eitjes koninginnen en uit onbevruchte eitjes mannetjes geboren. De koninginnenlarven krijgen speciaal hormoonrijk voedsel waardoor uit gewoon bevruchte eitjes koninginnen ontstaan. Dit hormoon wordt door speciale klieren in de kop van de werksters gemaakt. De mannetjes zijn 15 mm lang en hebben langere antennes dan de werksters. Ze sterven vrijwel direct na de paring. Na paring met meerdere mannetjes overwinteren de jonge koninginnen in scheuren, vermolmd hout, onder de schors van een boom, onder mos of op andere beschutte plaatsen, zoals in schuren, muurholten, spouwmuren of onder een dak. De koningin kan in haar winterslaap probleemloos bevriezen en ontwaakt pas als zij boven een bepaalde temperatuur komt, die pas in het voorjaar wordt bereikt. In het voorjaar bouwt de jonge koningin een nieuw nest. De tamelijk grote wespen (20 mm) die in het vroege voorjaar te zien zijn, zijn dus altijd de jonge koninginnen. Deze koninginnen voeden zich in het begin met nectar, en stuifmeel en indien aanwezig ook honingdauw.
De koningin bouwt de eerst vijf tot tien cellen zelf en legt daar een bevrucht eitje in. Het sperma, van meerdere mannetjes, dat nodig is voor de bevruchting draagt de jonge koningin vanaf de paring mee in een spermatheca. Daarnaast heeft de koningin ook een gifklier en gifblaas verbonden aan haar angel. De koningin kan dus zowel eieren leggen als steken.
Onder de papierwespen, Vespinae, in Europa behoren onder andere: De hoornaar (Vespa crabro), de gewone wesp (Vespula vulgaris), de Duitse wesp (Vespula germanica), de middelste wesp (Dolichovespula media), de rode wesp (Vespula rufa), de boswesp (Dolichovespula silvestris), de Saksische wesp (Dolichovespula saxonica) en de Noorse wesp (Dolichovespula norwegica).
Vooral de Duitse wesp en de gewone wesp zorgen voor het slechte imago dat wespen hebben. Deze twee soorten, ook wel steekwespen of limonadewespen genoemd, komen op zoetigheid af, waardoor mensen ze lastig vinden. Ze hebben de grootste volken. De Duitse wesp heeft 1000-7000 en soms meer werksters per volk; de gewone wesp 1000-5000 maar soms ook meer. Bij 7000 werksters heeft het nest de omvang van een opgeblazen vuilniszak. De hoornaar heeft 100-700 werksters per volk en de andere hierboven genoemde wespen hebben 100-200 werksters.

Bron: Wikipedia

☘️

_

Vliegen in gras en pinksterbloemen

Terugkomend van een vroege afspraak bij de tandarts, zag ik de tere pinksterbloemen feestelijk bloeien. Wel de camera mee, maar met een rok en open schoenen is het niet echt handig om in het hoge, natte gras te gaan. Dus snel omkleden en terug!
De bloemen mogen nog even wachten want ja, ik kan zo’n prachtige drekvlieg niet weerstaan. Zeker niet als hij zo mooi zit…
(Klik voor groter.)

Een wenkvliegje (Sepsis sp.) lijkt vanaf afstand op een mier. Hij loopt snel op en neer en wappert met zijn vleugels. Twee grassprieten verder zit nog een mooi vliegje, een slakkendoder, uit de familie Sciomyzidae. En diep tussen het gras, de kleur van dit insect valt op, maar ik kom er niet goed bij, zit een wespbij, een Nomada sp. Hij heeft opvallend lichte ogen. (Klik voor groter.)

Een kleine wilde bij, een asbij, die waarschijnlijk net wakker is, worstelt om vanuit zijn nest langs de grassprieten omhoog te komen. Dat is zwaar, hij valt van de spriet en doet een nieuwe poging om balans te houden. Gelukkig zijn de paardenbloemen niet ver weg. De kleine asbij is er aan toe.
(Klik voor groter.)

Om mij heen zoemt het hard, nu de zon ook de schaduw heeft bereikt. De gewone wolzwever is op zoek naar nectar. Hij lijkt op een hommel of bij, maar het is een vlieg. De lange tong is ongeveer een derde van de lichaamslengte, zo kan hij dieper in de bloem komen. Hij is vliegensvlug. (Klik voor groter.)

Het is eigenlijk al weer teveel voor een blog. Maar waar kwam ik nu eigenlijk voor? O ja, voor de pinksterbloemen én voor de snuitvlieg…
(Klik voor groter.)

☘️

_

Plezier

‘Het mooiste, gretigste licht is het licht dat je kan vangen en op je gezicht mee naar huis kunt nemen.’  ©Soli 2018

Nog niet zo lang geleden, keek ik het nieuwe gewas zowat uit de grond, zo verlangend naar de lente na een lange winter. Nu weet ik niet waar ik kijken moet. Het is een groot bont feest in en om de tuin.

Het gras staat vol met madelief en ereprijs. Het speenkruid bloeit in duizend zonnen. En heeft bezoek van een bladwesp en een wilde bij.
De pioenroos steekt haar rode blad al boven de grond en is de schuilplaats van een beregende bloemvlieg.    ~ klik ~

De pol bosanemoontjes uit de tuin van mijn moeder doet het goed. De kleine veldkers heeft zich in de pot met tijm genesteld, het is zo’n fotogeniek bloemetje. Het longkruid krijgt steeds meer bloemen en maakt al meer blad. In de ribes zoemt het van jewelste. Deze honingbij zat een halve seconde langer voor mijn neus dan de rest. En de dotterbloemen, de dotterbloemen groeien bijna uit de vijver.     ~ klik ~

In de ranonkelstruik vond ik een zuringrandwants (Coreus marginatus) uit de familie randwantsen. Hij zuigt plantensappen en wacht op de bessen. De wilde viooltjes bloeien en in de gecultiveerde viool zat een spin goed op haar plek totdat ik haar stoorde. De mug bleek onverstoord.
Ik houd van blauwe druifjes, vooral als ze nog strak in de knop zitten. Er is al zoveel.     ~ klik ~

De temperaturen wisselen nog, het regent af en toe met bakken uit de hemel, maar het is onmiskenbaar lente. En de lente maakt haast.

☘️

_

De herfst van een leven

 

‘In een kille hoek van de herfst kruipt een wesp op een blad. Hij zal niet hoger vliegen, maar vallen met de wind.  Lager, dieper, in het najaarsnat, totdat hij op zijn kant de vleugels verder openslaat.  – Onder een ritselend bladerdak ligt straks de stilte van het einde: een graf voor een wesp.’

D. ’17

 

Vespula vulgaris – Gewone wesp – Common wasp – Gemeine Wespe – Guêpe commune – Jordveps – Osa pospolita – Vanlig geting – Vespa comune – Waps

 
 
 

Meer en meer

Nu het weer langzaam iets zachter lijkt te worden met meer zonlicht, knoppen die op barsten staan, worden de bloemen van de toverhazelaar al goed bezocht door verschillende insecten. Naast verschillende soorten vliegen, zag ik ook al de gewone sluipwesp. Gewone sluipwespen zijn een grote familie van insecten met ongeveer 22.000 beschreven soorten. De vrouwtjes hebben een lange legboor. Enkele sluipwespen worden op grote schaal uitgezet voor de biologische bestrijding van plaaginsecten, zoals bladluizen en witte vlieg. Bron: Wikipedia. Deze gewone sluipwesp, met zijn opvallend rode poten zou best wel eens het mannetje van een Banchinae soort (Banchina Lissonata?) kunnen zijn…   ❁

 

Athalia rosae (2 pictures)

Athalia rosae – Knollenbladwesp – Turnip sawfly – Rübsen-Blattwespe – Tenthrède de la rave – Kålbladstekel    ← Tenthredinidae

 

Wilde bijen in de Hoge Fronten (CNME)

(17 foto’s) Ik zag het eigenlijk te laat, de aankondiging, maar vanwege de regen werd het een week uitgesteld en werd het mogelijk om alsnog aan te melden bij het CNME, het Centrum voor Natuur- en MilieuEducatie, voor de wilde bijenexcursie op zondag 19 juni in de Hoge Fronten in Maastricht onder leiding van ecoloog en bijenkenner Ivo Ramaekers.

Knautiabij, Andrena hattorfiana

En gelukkig bleef het droog! En brak zelfs de zon op momenten door. In plaats van de twee uur die voor de excursie waren uitgetrokken, liepen we met gemak bijna drie uur. Ik hoef niet te zeggen dat ik heb genoten van deze zoektocht naar de wilde bijen, samen met een sympathieke en gedreven Ivo Ramaekers, en de gelijkgestemde nieuwsgierigheid van ons groepje.

Schorviltbij, Epeolus tarsalis, tussen de voorzichtige vingers van Ivo Ramaekers

Ik zou dit elke week wel willen doen. Want natuurlijk heb ik heel veel gehoord, maar ben nog meer vergeten. Het determineren van wilde bijen is verdomd lastig. Je moet ze vastpakken, onder de loep houden, en bijna onvermijdelijk, soms zelfs doden om er de juiste naam aan te geven. Dan houd ik het liever iets algemener. Of hoop dat ik later de juiste naam erbij kan zetten dankzij een oplettende bijenkenner. De bijen hebben het al moeilijk en ik fotografeer toch liever op de juiste plek met het geluk als ze stilzitten voor een goede foto.

De Hoge Fronten blijkt een van de soortenrijkste bijen- en wespengebieden van ons land. Er komen ongeveer 200 verschillende soorten bijen- en wespen voor. En veel van deze soorten hebben hele specifieke eisen aan hun leefgebied. Zo zijn bijen soms afhankelijk van het voorkomen van een specifieke plantensoort. (Bron, citaat: CNME)

Ook zag ik bijen die ik niet op tijd kon laten zien vanwege de beweeglijkheid in het zonnetje. Daarom heb ik sommige wilde bijen op de foto’s die ik hier plaats nog niet op de juiste naam of soortnaam kunnen brengen. Hopelijk komt dat later nog…

♀Zuidelijke Langhoornbij, Eucera nigrescens

Wil je meer lezen over de Hoge fronten, dan is dit een leuke link. Je kunt natuurlijk ook googelen op Hoge fronten.

Koekoeksbijen, zoals deze Nomada wespbij, bouwen geen nest, maar leggen op onbewaakte ogenblikken hun eitjes in de nesten van de bijen ‘gastheer’. De larve van de koekoeksbij kan zich dan ongehinderd te goed doen aan de voedselvoorraad. Sommige soorten zijn gespecialiseerd op een soort bij, anderen hebben een breder bijenarsenaal om uit te kiezen…

Nomada sp. – Wespbij – Koekoeksbij

Nomada sp. – Wespbij – Koekoeksbij

In de Hoge Fronten groeit de sterk afgenomen Beemdkroon, Knautia arvensis. De bloemen bevatten veel nectar. En waar Beemdkroon bloeit, vind je de knautiabij. Deze solitaire bij is afhankelijk van deze bloemen. De vrouwtjes verzamelen het roze stuifmeel. Hoe belangrijk dat is, lees je hier, bij specialisatie, in de derde kolom. Zeer de moeite waard!
Bij te vroeg maaien, gaat de knautiabij verloren. Gelukkig wordt het maaien steeds meer afgestemd met natuurbeheer.

Andrena hattorfiana – Knautiabij – Knautien-Sandbiene – Väddsandbi

Wilde bijen zijn soms erg klein. Je zult goed moeten kijken naar de bloemen of daar je een wilde bij zult aantreffen. Maar dan nog op naam brengen… Dit is een groefbij.

groefbij – Lasioglossum

De laatste serie foto’s in de galerij moeten nog op naam worden gebracht. Ik heb ontzettend veel plezier aan dit wilde bijenblog beleefd, ik hoop dat jullie ook zullen genieten. Of de Hoge fronten eens een bezoek brengen als je in Maastricht bent.

 © Dianne Soli, 2016
 

Pas nog

( 10 foto’s.)
Nog niet zo lang geleden, toen het najaar op het voorjaar leek, de wei nog woest en welig was en het zaad zich tussen bloem verstrooide, nog niet zo lang geleden… nog voor de dagen en de nachten, nog net geen vorst, al ijzig grijpend kouder werden…  toen kroop er een,  nog niet zo heel erg lang geleden,  uit de zoom van het opgebolde zomergras…

✔ een stippelblindwants, Pantilius tunicatus, uit de familie Miridae op een bloemstengel

 

✔ een sprinkhaanvlieg, Stomorhina lunata, uit de familie Calliphoridae op een boterbloem

 

✔ een grasgoudhaantje, Oulema melanopus. Wat een kleuren!

 

✔ en zag nog een weideschaduwwants, Lygus pratensis, op het boerenwormkruid

 

✔ de terrasjeszwever, Eupeodes corrollae, snoepend van de gewone brunel

 

✔ een zweefvlieg, de Eristalus arbustorum, de kleine bijvlieg, rustend op een boterbloem

 

✔ op bedauwde klaver droogde een drekvlieg (Scathophaga) met een druppel op de rug onder de eerste zonnestralen

 

✔ verscholen in het natte gras wachtte een bedauwde langpootmug op vliegschemertijd

 

✔ deze ‘grasduiker’ is waarschijnlijk een Dusona sp. uit de familie van de gewone sluipwespen

 

en als laatste, op oranje sporenhoopjes, een gewoon schaduwplatvoetje, Platycheirus scutatus, uit de familie van de zweefvliegen, de Syrphidae ✔

:

 

Uit het zomerplaatjesarchief

Alle foto’s zijn groter aan en door te klikken in een galerij en het leukst te bekijken op F11  ➜  80 foto’s. Nu we naar het einde van de zomer gaan, vandaag is de eerste dag van de meteorologische herfst, heb ik nog een greep in de overgebleven beestjes uit mijn zomertuinarchief van 2015 gedaan. Straks weer tijd voor warme herfstbeelden  ☂ :-)  

 

Vespa crabro

Vespa crabro – hoornaar – European hornet – frelon européen – Bålgeting – Hornisse – avispón

Nauwelijks een papierwesp gezien afgelopen zomer en dan komt de grootste wesp van Europa met een hoop gezoem uit de spouwmuur tevoorschijn. Geen nest, dat hebben de schilders ongerust gecheckt.
De hoornaar mag dan wel een fors uiterlijk hebben, hij kan tot 3,5 cm lang worden, de wesp is minder agressief dan de limonadewesp. De hoornaar zal alleen steken bij beknelling of aanraking, maar de steek is venijnig pijnlijker.

Drie bijogen

Het is een prachtig dier om te zien: kop, borststuk en het eerste segment van het achterlijf zijn roodbruin tot donkerbruin gekleurd. Op de zijkanten van de kop bevinden zich grote langwerpige facetogen, met aan de bovenzijde van de kop een drietal bijogen.
Bij de hoornaar is ook de kop achter de ogen sterk verbreed. Hij heeft twee stevige zijwaarts bewegende kaken (mandibels) en daaronder monddelen waarmee hij kan likken en zuigen.

 
Het nest dat een seizoen bewoond wordt, zit op een droge plaats, bovengronds in bomen of gebouwen. Het nest dient te blijven zitten als het geen gevaar oplevert voor mens en dier.
 
 
 

In augustus-september komen mannelijke exemplaren, darren, en vruchtbare wijfjes, jonge koninginnen, uit de poppen. Deze verlaten het nest om te paren, de darren sterven al snel nadat ze hun paartaak gedaan hebben.

 

 

De hoornaar eet vooral eiwit-en suikerhoudend voedsel voor het voeden van de larven. De wespen zijn carnivoor en eten rupsen en spinnen die ze uitzuigen. De hoornaar vangt ook kleinere wespen.
Hoe hoger de luchttemperatuur, hoe actiever de wespen zich gedragen; in de winterperiode alleen de jonge koninginnen. Bij het optreden van de eerste nachtvorst sterven de nestbewoners, soms wel vierduizend exemplaren, met uitzondering van de jonge koninginnen.

 
 
 
Bron: Wikipedia en De hoornaar – Aarts, bij en groen

 

Vliegweer

 

Al twee dagen heerlijk lenteweer. Fijne temperaturen voor tuinkluswerk. Gisteren nog in trui, vandaag in een haltershirt. Wat een verschil maken die paar graden meer.
Ik zag al wat zweefvliegen, op de toverhazelaar die momenteel in bloei staat, waaronder de blinde bij en een mooie wesp, de Franse veldwesp, die ik nog niet eerder voor mijn lens kreeg. Deze wesp is niet geïnteresseerd in zoetigheid maar jaagt voornamelijk op insecten waardoor de mens niet zoveel van hem te duchten heeft.
Omdat ik iets meer wilde leren over deze wesp, kwam ik onder andere dit artikel tegen, via tuinwild.nl.
Ik heb hier vanavond erg van zitten genieten.