Gehoornde metselbij

Dit weekend is de Nationale bijentelling. Een half uurtje tellen is al genoeg. Ik hoop te kunnen tellen, maar het is kil en het regent momenteel. Behalve een akkerhommel zie ik nog niks in mijn tuin ☂  Hoe anders was dat in maart toen de laurierkers vol in bloei stond en de temperatuur steeg. Als ik toen had moeten tellen, was ik de tel kwijtgeraakt, want de laurierkers is groot en breed; dat is niet bij te houden.
Naast de laurierskers staat een rode ribes en ook de ranonkelstruik, die door de laurierkers heen groeit, bloeide volop. Een lustoord voor bijen.

Een fervente bezoeker die je ook veel bij bijenhotels ziet, is de gehoornde metselbij, Osmia cornuta. Het is een van de eerste bijensoorten die in het voorjaar is te zien. De gehoornde metselbij is relatief groot (10 tot 15 mm) en vanwege de sterke beharing lijkt deze bij nog groter. De vrouwtjes hebben zwarte beharing op de kop en het borststuk en fel oranje-rode beharing op het achterlijf. Hier staat een vrouwtje op de foto.

☘️

Het mannetje, op de onderstaande foto, ziet er hetzelfde uit, maar is herkenbaar aan de witte haren op de kop die bij het vrouwtje ontbreekt. Mannetjes zijn meestal kleiner van omvang en hebben antennes die langer zijn dan die van het vrouwtje. De gehoornde metselbij is in opkomst als gecultiveerde bijensoort. Net zoals honingbijen kunnen ze als bestuivende insecten worden ingezet tijdens de teelt van groenten en fruit.

🐝Osmia cornuta – Gehoornde metselbij – European orchard bee – Gehörnte Mauerbiene – Osmie cornue



Bron: Wikipedia

☘️

_

Kamille

Afbraak heeft de afgelopen zomer plaats gemaakt voor een tijdelijke natuurtuin. Niet met hagen en perkjes, maar met grassen, wilde bloemen en bijenheuvels. De groefbijtjes doen er hun voordeel mee en vliegen volop. Het is een beetje moerassig door de vele regen. Ik voel mijn voeten wegzakken, soms komt het water omhoog. Een stap verder en ik sta droog. De kamille bloeit onverminderd en er zijn nog beestjes. Vooral de wantsen hebben het hier goed naar hun zin. De laatste dagen is het mooi weer, de ochtenden nog iets bewolkt en fris, de middagen een graad of 17. Maar er staat een aanzienlijke wind. De bloemen schommelen uit focus. Niet ideaal als je met macro wilt fotograferen. Toch laat ik mij er nooit door tegenhouden. Een beetje meebuigen met de wind, noem ik dat. Er is altijd het juiste moment om te pakken en het is die ene tel die verstilt. Oke, niet alle insecten hebben evenveel geduld als ik, maar ik neem het graag zoals het komt. Ik ben buiten en geniet. Met mijn neus in de kamille. ❀

24 oktober 2019 Lasioglossum sp. – Groefbijen ………………………………………………………………………………………………………………………………………. Klik om te vergroten; click to enlarge

☘️

Tot mijn verrassing zag ik ook het vrouwtje van de sprinkhaanvlieg foerageren. Ik heb deze vliegensoort eerder voor mijn lens gehad, maar de laatste keer is meer dan een jaar geleden. Dat was trouwens een bellenblazend mannetje. Bij interesse klik hier. Het vrouwtje is veel grijzer van kleur en minder opvallend. De sprinkhaanvlieg heeft strepen op de ogen, een puntig snuitje en grijsbestoven lengtestrepen op het borststuk. In 1990 voor het eerst waargenomen en inmiddels is deze kleine (± 1 cm) bromvlieg uit de familie Calliphoridae een vrij algemene soort in Nederland.

22 oktober 2019 Sprinkhaanvlieg – Stomorhina lunata

☘️

Met dank voor het kijken en tot de volgende keer,
Dianne

Binnenkort Kamille deel 2

_

Klimopbij

In de tuin van mijn dochter staat de klimop momenteel in bloei. Een vrolijk gezicht en een gezoem vanjewelste door verschillende soorten zweefvliegen, wespen en honingbijen die van het stuifmeel profiteren. Maar er is een bij die vrijwel uitsluitend stuifmeel van de klimop verzamelt. Dat is de klimopbij of klimopzijdebij (Colletes hederae). Deze solitaire soort wordt alleen in de nazomer aangetroffen van eind augustus tot half oktober. In de nazomer en de vroege herfst is klimop een van de weinige planten die nog voedsel biedt aan bloembezoekende insecten.

De klimopbijen graven hun nesten in zandige en losse bodems waarbij zuidgerichte hellingen de voorkeur hebben, onder andere nestelen
ze ook in lemige steilwanden. De als zeldzaam aangemerkte klimopbij houdt van de warmere plekjes en mogelijkerwijs heeft zijn uitbreiding met de klimaatopwarming te maken.
Nesten worden vaak in groepen gegraven en vormen zogenaamde ‘kolonies’. De vrouwtjes nestelen echter steeds individueel.
De mannetjes van de klimopbij worden in het algemeen een paar dagen voor de vrouwtjes actief. De piek in de activiteit van de vrouwtjes van de klimopbij valt samen met de bloei van de klimop. De rest van het jaar leven deze bijen als larve en pop onder de grond.

De klimopbij kun je mogelijk aantreffen waar voldoende klimop in de buurt van geschikte nestplaatsen te vinden is. In onder andere parken, tuinen, kerkhoven en andere zandige terreinen. De vrouwtjes zijn 8-14 mm, de mannetjes zijn 8-12 mm. Het borststuk van beide geslachten is bovenaan helbruin behaard, met lichtere haren aan de zijkant. Het achterlijf is zwartglanzend met brede geelbruine haarbandjes.
Mannetjes en vrouwtjes lijken heel sterk op elkaar. Mannetjes hebben echter zeven achterlijfssegmenten terwijl vrouwtjes er slechts zes hebben.

Als klimop nog niet bloeit, zijn er ook alternatieve voedselbronnen zoals struikhei. Als nectarbron (voor de mannetjes) zijn onder andere akkerdistel, wilde marjolein en jakobskruiskruid bekend. Het onderscheid tussen de klimopbij en andere soorten zijdebijen kan verwarrend zijn, ze lijken veel op elkaar, maar een zijdebij die stuifmeel verzamelt op klimop is bijna altijd een klimopbij.

Brontekst:
Klimopzijdebij, Colletes hederae
Klimopbij, waarneming.nl
Vroege vogels

☘️

Dank voor je aandacht en tot de volgende keer.
Dianne

_

Meer april dan mei

Dank voor jullie warme reacties. Op het ogenblik is bloggen toveren met de tijd. Maar het is en blijft leuk.

Net thuis en in de regen gelopen, alles is frisgroen en ruikt heerlijk. Als maar even de zon doorbreekt, laten de hommels zich nog meer zien.

☘️

Ik moet altijd lachen als ik deze cicade nimf zie, de Latijnse naam rolt er zo uit, Issus coleoptratus. Ik weet het ook alleen maar omdat ik hem vaker voor de lens heb gehad en ooit heb moeten zoeken. Toentertijd had ik zelfs nog geen idee waar ik moest zoeken, maar al kijkend en zoekend, leer ik steeds meer bij.


☘️

Vorige keer liet ik het meeldauwlieveheersbeestje zien, maar deze is ook mooi! Het roomvleklieveheersbeestje (Calvia quatuordecimguttata). Wijnrood met 14 witte stippen.

☘️

Dit zijn de bijen die ik de afgelopen maand heb gespot, het zullen er meer zijn geweest, maar niet alles zat stil :-)

☘️

De akkerhommel is standaard in de tuin, meer nog dan de andere hommelsoorten. Hier is de tuinkorenbloem erg in trek.

☘️

Dank voor jullie belangstelling en tot ziens.
Groet, Dianne

☘️

_

Breedbandgroefbij

In 9 foto’s.  Op zoek naar blauwtjes, die ik ook vond, heb ik ontzettend veel plezier beleefd aan de breedbandgroefbijen in dit zonnige weekend 🐝
De Breedbandgroefbij, Halictus scabiosae, is een grote groefbij (12-14 mm) die haar nest in lemige grond graaft. Een goede biotoop is schraal grasland en de bloemrijke uiterwaarden. Deze bijen vliegen op verschillende bloemen.
Hier, in Zuid-Limburg, komt de breedbandgroefbij voor, ook in de tuin, maar in principe zeldzaam in Nederland. De laatste jaren rukt deze bij via het Maas- en Waaldal op naar het noorden. We moeten nog meer gaan letten op ons maaibeleid en laat die stekelige distels maar gewoon staan.

Klik om te vergroten (galerij).

.

Naast het groepje mannelijke exemplaren, vloog een vrouw breedbandgroefbij. De mannetjes zien er veel slanker uit dan de vrouwtjes, maar hebben ook de kenmerkende brede banden op hun achterlijf. De antennes van de mannetjes zijn zwart en aan het uiteinde gekromd.


Bronnen:

  • Halictus
  • Wilde bijen – Halictus scabiosae
  • waarneming.nl


  • ☘️

    _

    Er kwam een bij voorbij

    Uiteindelijk zal ik de naam wel vinden, maar ik ben al blij dat ik foto’s kan maken in de drukte van de dagen. Ik probeer mijn spiegelreflexcamera met 60 mm macrolens een beetje uit, naast de systeemcamera met de voorzetlens. Ik ontdek. En de kleine bij heb ik ook nog niet eerder gezien.

    Inmiddels ben ik erachter dat een Megachile sp. is. Een behangersbij oftewel een man van de Langtongige Buikverzamelaars, Megachilidae onbekend.

    ☘️

    2018 – Macrofotografie – Soli

    _

    Weer

    Het weer vandaag en de foto’s vragen om een tanka in de begeleidende tekst. En als iets vraagt, denk ik in 5-7-5-7-7…

     

    Een grijze zomerdag
    het warmtefront wordt koeler
    aarde blijft te droog

    In wind valt zonnebloemblad
    dat blijft hangen met een bij

    ☘️

    Soli juli 2018 – Bruine pad & Honingbij

    _

    Bijenhotel

     
       (6 foto’s)   ❀ Slaapplek. Schuilplek voor regen. Rustplek. Uitvliegplek. Het is soms dringen geblazen. In de blauwe Prachtklokjes.


        Melitta haemorrhoidalis – Klokjesdikpoot ©Blomsterphoto 2016 – Soli