in 4 foto’s.
☼ Kamille
☼ Kamille
Kamille – Matricaria – Kamillen – Kummel – Matricaire – Ramunė – Kamilleblomslekta – Agumidda – Kamomiller – Tuoksusauniot – Moychechak – Rumianek
☼
Duizendblad – Achillea millefolium – Common yarrow – Gemeine Schafgarbe – Hazegerf – Civanperçemi – Röllika – Stainch-gress – Ryllik – Krwawnik pospolity
☼
Dank voor het kijken. Groet, Dianne
_
Bellis Perennis, ik vind het zo’n mooie naam voor madeliefjes. Hier twee vliegen in een klap mét een bij. Het groefbijtje is een Lasioglossum soort.
☘️
_
In dit blog:
✓ Metaalvlinder ✓ Vijfvlek-sint-jansvlinder ✓ Sint-jansvlinder ✓ Bonte beer ✓ Dambordje ✓ Koevinkje ✓ Hooibeestje ✓ Tweekleurig hooibeestje ✓ Bruin zandoogje ✓ Dwergblauwtje ✓Gouden langsprietmot ✓ Dwergdikkopje ✓ Groot dikkopje ✓ Zwartsprietdikkopje
Ik zou ze bij ons in Zuid-Limburg kunnen aantreffen, deze dag- en nachtvlinders. Maar ik vond ze in de Eifel, op nog geen anderhalf uur van ons huis, tijdens een tweedaags bezoek aan vrienden. Helaas betrokken en winderig weer, maar vlinders op elke bloem als maar even de zon doorbrak. Heel voorzichtig heb ik de bloemen proberen stil te houden met een hand om met de andere hand te kunnen fotograferen. Sommige vlinders zijn hier zeldzaam tot zeer zeldzaam, maar in de Eifel is van die zeldzaamheid geen sprake. Ik heb zeker nog een aantal vlinders gemist vanwege het bewolkte koele weer, maar onze vrienden zullen het beslist niet erg vinden om nog eens een keer met mij en J. het veld in te gaan.
De metaalvlinder is een nachtvlinder die dagactief is. Hij komt uit de familie bloeddrupjes (ZYGAENIDAE). Het is een kleine vlinder met een vleugellengte van 12 tot 16 millimeter. Metaalvlinders komen plaatselijk algemeen voor op niet te droge zandgronden. Ze bezoeken meestal de bloemen in open terreinen, vooral ruig grasland.
Ook de vijfvlek-sint- jansvlinder is een dagactieve nachtvlinder die uit de familie bloeddrupjes komt. Zijn leefgebied is matig vochtige zandgrond. De vlinder is gevoelig voor maaien op het verkeerde moment.
Zoveel bloeddrupjesfamilie op een plek, want ook de sint-jansvlinder hoort bij deze dagactieve nachtvlinders. Meestal is de tekening van de sint-jansvlinder zwart met rood , maar soms zijn de vlekken en achtervleugels geel.
Een beetje verscholen vanwege het sombere weer zat deze bonte beer. Een dagactieve nachtvlinder uit de familie spinneruilen, onderfamilie beeruilen. De vlinder heeft een spanwijdte van 45 tot 55 millimeter. In Limburg en soms daarbuiten wordt deze vlinder wel eens aangetroffen. De soort staat op de gevoelige lijst.
Het dambordje is een dagvlinder uit de familie aurelia’s. Het is een zeer zeldzame onregelmatige standvlinder. Af en toe worden er wel eens zwervers aangetroffen in Zuid-Limburg. Het dambordje heeft een voorkeur voor droge graslanden. De tekening op de vleugels lijkt enigszins op een dambord.
Het koevinkje is een dagvlinder uit de familie aurelia’s waaronder ook de zandoogjes vallen. Je komt hem onder andere vaak tegen op halfnatuurlijke graslanden, randen met struiken, open plekken en bloemrijke gebieden langs rivieren. Het koevinkje zoekt op hete dagen graag de schaduw op, net zoals de koeien. Vink is een oude benaming voor een aantal vlinders. Het koevinkje vliegt ook op bewolkte dagen en zelfs met lichte regen.
Het hooibeestje is een kleine standvlinder. De mannetjes bezetten een territorium en maken patrouillevluchten.
Het hooibeestje is een slechte vlieger en daardoor vaak laag boven het maaiveld te zien. De vlinders leven in grasland met een niet te hoge vegetatie, bermen en heidegebieden.
Ik heb ook het tweekleurig hooibeestje gefotografeerd, maar helaas zat die te ver verscholen en hebben mijn acrobatische toeren de foto bewogen. Toch hoort hij erbij. In Nederland is hij verdwenen. Hij is daar in 1988 voor het laatst gezien. Dichtstbijgelegen populaties zijn in de Ardennen en de Eifel. Het tweekleurig hooibeestje leeft in droge tot matig vochtige graslanden.
De dagvlinder bruin zandoogje houdt van matig voedselrijk grasland. De vlinder is niet kieskeurig in nectarplanten. Er is een generatie.
Het dwergblauwtje is sinds 1984 als standvlinder uit Nederland verdwenen, maar wordt nog geregeld in het zuiden van Limburg waargenomen en plant zich daar incidenteel ook voort. Het dwergblauwtje heeft maar een beperkt leefgebied nodig, van zo’n 200 vierkante meter. Op zo’n gebied kan een kleine populatie zich jarenlang handhaven, mits er in de buurt vergelijkbare leefgebieden zijn.
De gouden langsprietmot is een dagactieve inheemse micro nachtvlinder uit de familie Adelidae, de langsprietmotten. De spanwijdte bedraagt tussen de 16 en 20 millimeter. Beemdkroon is een belangrijke voedselplant voor deze zeldzamere soort. Ik kom hem vaker in de Eifel tegen.
In Nederland kwam het dwergdikkopje aan het begin van de 20e eeuw op vrijwel alle kalkgraslanden voor.
De dagvlinder groot dikkopje is een mobiele standvlinder die leeft in allerlei beschutte, vrij vochtige graslanden en ruigten.
Het zwartsprietdikkopje breidt zich uit, maar de aantallen vlinders op de vliegplaatsen nemen af. Deze dagvlinder komt voor op bloemrijke plaatsen en ruig grasland, zonnige wegbermen, meerjarig kruidenrijk grasland.
Met dank aan:
Hans en Marjan voor het logeren en de veldtocht,
Nature observations online van Waarneming.nl voor het op naam brengen van de vlinders,
De vlinderstichting en Wikipedia voor de informatie (bronnen).
Dank voor de belangstelling en tot ziens,
Groet, Dianne
☘️
_
Ik ben een koukleum, maar toch vind ik het heerlijk om naar buiten te gaan. Diep weggedoken in mijn jas, met mijn sjaal driedubbel omgeslagen, loop ik een ommetje in mijn halfuur-pauze. De drukte van de ochtend waait even weg. Mijn speciale kinders die ik ondersteun, zijn verschrikkelijk lief, maar naast hun allerleukste eigenheid staat het systeem in hun hoofd ook meestal op druk, soms drukker en na het weekend, of een spannende gebeurtenis, op drukst. Tien minuten is voor hen erg lang, de concentratieboog knapt snel, maar in tien minuten bereiken we heel veel.
Ik heb maar tien minuten nodig om even af te schakelen en op te laden, maar ik loop in een kwartier heen en terug, terwijl zij buiten klimmen, rennen en andere spellen doen.
Omdat ik ook gesprekken voer, leer ik hun leefwereld goed kennen. Ik vertel zelf ook. Straks zal ik vertellen dat ik een lezende Pinokkio in een ezelwagen heb gezien, naast een peuterhoge paddenstoel en dito molen. Misschien kennen ze die tuinbeelden wel. Veel kinderen wonen in de buurt. Verderop staat een plastic globe op een betonnen sokkel zonder Atlas. Het gat waar de houder zat, wijst recht omhoog, het oceaanblauw op de globe in schril contrast met het oranje herfstblad. Ik moet lachen in mijn driedubbel gevouwen sjaal.
De wereld ligt hier, in deze straat en die straat komt uit op akkerland. Dat grenst weer aan een ander land dat ik in de verte kan zien. Zo klein is de wereld, net zoals in de klas.
Balsemien
Hier en daar bloeien nog bloemen. Sommige helemaal uit de Himalaya. Ze hebben het koud, de kleuren zijn donkerder, dieper, ze vallen bijna uit en dan zullen ze een winter lang verdwijnen. Maar het zaad ligt onder een dik bladerdek te wachten.
De wind trekt aan en de koffie lonkt. Ik doe het licht aan in de klas en als de pauze echt voorbij is, ga ik ze halen, een voor een en groepje voor groepje. Ze hebben rode neuzen die allemaal de goede kant op staan, voor tien minuten.
☘️
_
Het is meivakantie, we hebben twee weken een logee van negen. Ze houdt van boterbloemen, die bloeien nu volop en als we niet wegwaaien, niet natgeregend worden, kunnen de boterbloemen geplukt. Er moet ook een feest georganiseerd; zij zal de vazen al huppelend vullen.
☘️
2018 – Zoom – Boterbloemen – Druppels – Regenbuien – Natuur – Vakantie – Mei – Plukken – Logee – Panasonic Lumix DMC-FZ200 – Soli_Dianne
_
Terugkomend van een vroege afspraak bij de tandarts, zag ik de tere pinksterbloemen feestelijk bloeien. Wel de camera mee, maar met een rok en open schoenen is het niet echt handig om in het hoge, natte gras te gaan. Dus snel omkleden en terug!
De bloemen mogen nog even wachten want ja, ik kan zo’n prachtige drekvlieg niet weerstaan. Zeker niet als hij zo mooi zit…
(Klik voor groter.)
Een wenkvliegje (Sepsis sp.) lijkt vanaf afstand op een mier. Hij loopt snel op en neer en wappert met zijn vleugels. Twee grassprieten verder zit nog een mooi vliegje, een slakkendoder, uit de familie Sciomyzidae. En diep tussen het gras, de kleur van dit insect valt op, maar ik kom er niet goed bij, zit een wespbij, een Nomada sp. Hij heeft opvallend lichte ogen. (Klik voor groter.)
Een kleine wilde bij, een asbij, die waarschijnlijk net wakker is, worstelt om vanuit zijn nest langs de grassprieten omhoog te komen. Dat is zwaar, hij valt van de spriet en doet een nieuwe poging om balans te houden. Gelukkig zijn de paardenbloemen niet ver weg. De kleine asbij is er aan toe.
(Klik voor groter.)
Om mij heen zoemt het hard, nu de zon ook de schaduw heeft bereikt. De gewone wolzwever is op zoek naar nectar. Hij lijkt op een hommel of bij, maar het is een vlieg. De lange tong is ongeveer een derde van de lichaamslengte, zo kan hij dieper in de bloem komen. Hij is vliegensvlug. (Klik voor groter.)
Het is eigenlijk al weer teveel voor een blog. Maar waar kwam ik nu eigenlijk voor? O ja, voor de pinksterbloemen én voor de snuitvlieg…
(Klik voor groter.)
☘️
_
‘Het mooiste, gretigste licht is het licht dat je kan vangen en op je gezicht mee naar huis kunt nemen.’ ©Soli 2018
Nog niet zo lang geleden, keek ik het nieuwe gewas zowat uit de grond, zo verlangend naar de lente na een lange winter. Nu weet ik niet waar ik kijken moet. Het is een groot bont feest in en om de tuin.
Het gras staat vol met madelief en ereprijs. Het speenkruid bloeit in duizend zonnen. En heeft bezoek van een bladwesp en een wilde bij.
De pioenroos steekt haar rode blad al boven de grond en is de schuilplaats van een beregende bloemvlieg. ~ klik ~
De pol bosanemoontjes uit de tuin van mijn moeder doet het goed. De kleine veldkers heeft zich in de pot met tijm genesteld, het is zo’n fotogeniek bloemetje. Het longkruid krijgt steeds meer bloemen en maakt al meer blad. In de ribes zoemt het van jewelste. Deze honingbij zat een halve seconde langer voor mijn neus dan de rest. En de dotterbloemen, de dotterbloemen groeien bijna uit de vijver. ~ klik ~
In de ranonkelstruik vond ik een zuringrandwants (Coreus marginatus) uit de familie randwantsen. Hij zuigt plantensappen en wacht op de bessen. De wilde viooltjes bloeien en in de gecultiveerde viool zat een spin goed op haar plek totdat ik haar stoorde. De mug bleek onverstoord.
Ik houd van blauwe druifjes, vooral als ze nog strak in de knop zitten. Er is al zoveel. ~ klik ~
De temperaturen wisselen nog, het regent af en toe met bakken uit de hemel, maar het is onmiskenbaar lente. En de lente maakt haast.
☘️
_
☘️
2018 – Macrofotografie – Minimalisme – Sneeuw – Geranium robertianum – Robertskruid – Natuur – Panasonic Lumix DMC-FZ200 – Raynox DCR-250 – Soli
_
Voor kinderen is het zaad geweldig, van de eenjarige reuzenbalsemien of springbalsemien die behoorlijk hoog kan worden. Mijn kleindochter zag de planten op deze zonnige herfstdagen voor het eerst en was niet meer te houden bij de peervormige zaadvruchten. De rijpe zaaddoosjes rollen zich in 5 delen op en de zaden schieten alle kanten op. Ze ontploffen als het ware als je ze aanraakt, of leuker nog, ze in je handen sluit. Knal!
Dat springen gaat behoorlijk krachtig met vaak schrik tot gevolg. Je handen gaan er helemaal zoet van ruiken, lekker hoor.
De kruidachtige plant wordt ook wel buurmansverdriet genoemd als je hem in de tuin hebt staan, juist omdat het zaad ver weg springt en zich zo gemakkelijk naar andere tuinen verspreidt. In de tuin wordt hij niet zo hoog en is gemakkelijk uit te trekken.
Springbalsemien, Impatiens glandulifera, is een goede voedselplant voor bijen en hommels, de planten produceren veel nectar in een periode dat er weinig andere drachtplanten bloeien. Hij groeit overal waar het een beetje vochtig is, maar groeit zeer weelderig in de buurt van water en dat is meteen een probleem.
Want…
deze vertrouwde plant (een exoot, afkomstig uit de Himalaya en vanuit Noord-India geïntroduceerd in Europa als orchidee-achtige sierplant) is gaan verwilderen als invasieve soort. De snelle groeier, met hoge vertakking, verdringt andere inheemse planten om licht, ruimte en voedsel. Als echter een oever alleen maar is begroeid met springbalsemien, blijft na het afsterven een kale oever over en is de kans op erosie erg groot. En daarom blijkt de springbalsemien nu op de Unielijst te staan, als ongewenst in de hele EU. Op deze zwarte lijst staan soorten die niet uit Europa komen en die de oorspronkelijke flora en fauna verdringen of economische schade veroorzaken.
Ik begrijp het wel, maar het voelt ook als spijtig. De bijen en hommels hebben het al moeilijk en de bloeiende reuzenbalsemien is prachtig om te zien. Het is nauwelijks voor te stellen dat deze plant uit het natuurbeeld van West-Europa gaat verdwijnen…
Dit zijn de bloemen en de zaadvruchten van de springbalsemien
En dit is zo’n opengesprongen zaadvrucht dat zich in 5 delen oprolt. Een kunstwerk!
De koperkleurige langsprietmot, Nemophora cupriacella, is een nachtvlinder uit de familie van de langsprietmotten. In Nederland is deze microvlinder zeldzaam, maar ik heb hem dan ook niet in Nederland gevonden. Ik kwam deze tegen op de bloem van de Beemdkroon tijdens een wandeling in het dorpje Blankenheim dat aan de westrand van het Ahrgebirge in de Eifel ligt; 141 kilometer van mijn woonplaats 🦋
Klik om te vergroten; click to enlarge…
in 2 pictures
Veronica persica – Grote ereprijs – Persischer Ehrenpreis – Birdeye speedwell – Storkronet ærenpris – Pärsia mailane – Persiantädyke – Trädgårdsveronika – Hatun ch’iwa ❀
Anemone nemorosa
(2 foto’s en een gedichtje.)
Zomerherinneringen met hele kleine bloemen, open tussen ongeveer acht uur ’s morgens en drie uur ’s middags. Het mooiste bloemetje uit mijn jeugd: Anagallis arvensis, rood guichelheil. Zoveel fijn en klein rood was onweerstaanbaar rondom mijn kuilhut.
Anagallis arvensis – rood guichelheil – Scarlet pimpernel – Rød Arve – Acker-Gauchheil – Mouron rouge – Centonchio o Mordigallina – Kurzyślad polny – Rödmire – Nonsblom
Cardamine hirsuta – Kleine veldkers – Hairy bittercress – Behaartes Schaumkraut – Rzeżucha włochata – Bergbräsma
in 2 pictures
legio hangmatjes voor de ogen. (Klik op de foto om te vergroten.)
( 10 foto’s.)
Nog niet zo lang geleden, toen het najaar op het voorjaar leek, de wei nog woest en welig was en het zaad zich tussen bloem verstrooide, nog niet zo lang geleden… nog voor de dagen en de nachten, nog net geen vorst, al ijzig grijpend kouder werden… toen kroop er een, nog niet zo heel erg lang geleden, uit de zoom van het opgebolde zomergras…
✔ een stippelblindwants, Pantilius tunicatus, uit de familie Miridae op een bloemstengel
✔ een sprinkhaanvlieg, Stomorhina lunata, uit de familie Calliphoridae op een boterbloem
✔ een grasgoudhaantje, Oulema melanopus. Wat een kleuren!
✔ en zag nog een weideschaduwwants, Lygus pratensis, op het boerenwormkruid
✔ de terrasjeszwever, Eupeodes corrollae, snoepend van de gewone brunel
✔ een zweefvlieg, de Eristalus arbustorum, de kleine bijvlieg, rustend op een boterbloem
✔ op bedauwde klaver droogde een drekvlieg (Scathophaga) met een druppel op de rug onder de eerste zonnestralen
✔ verscholen in het natte gras wachtte een bedauwde langpootmug op vliegschemertijd
✔ deze ‘grasduiker’ is waarschijnlijk een Dusona sp. uit de familie van de gewone sluipwespen
en als laatste, op oranje sporenhoopjes, een gewoon schaduwplatvoetje, Platycheirus scutatus, uit de familie van de zweefvliegen, de Syrphidae ✔
Ragfijne druppels en draden wikkelen zich om de herfstdagen ➜ 4 foto’s.
Lansvlieg
Rode klaver
Boterbloem
Paardenbloem
Blomsterphoto 