Gehoornde metselbij

Dit weekend is de Nationale bijentelling. Een half uurtje tellen is al genoeg. Ik hoop te kunnen tellen, maar het is kil en het regent momenteel. Behalve een akkerhommel zie ik nog niks in mijn tuin ☂  Hoe anders was dat in maart toen de laurierkers vol in bloei stond en de temperatuur steeg. Als ik toen had moeten tellen, was ik de tel kwijtgeraakt, want de laurierkers is groot en breed; dat is niet bij te houden.
Naast de laurierskers staat een rode ribes en ook de ranonkelstruik, die door de laurierkers heen groeit, bloeide volop. Een lustoord voor bijen.

Een fervente bezoeker die je ook veel bij bijenhotels ziet, is de gehoornde metselbij, Osmia cornuta. Het is een van de eerste bijensoorten die in het voorjaar is te zien. De gehoornde metselbij is relatief groot (10 tot 15 mm) en vanwege de sterke beharing lijkt deze bij nog groter. De vrouwtjes hebben zwarte beharing op de kop en het borststuk en fel oranje-rode beharing op het achterlijf. Hier staat een vrouwtje op de foto.

☘️

Het mannetje, op de onderstaande foto, ziet er hetzelfde uit, maar is herkenbaar aan de witte haren op de kop die bij het vrouwtje ontbreekt. Mannetjes zijn meestal kleiner van omvang en hebben antennes die langer zijn dan die van het vrouwtje. De gehoornde metselbij is in opkomst als gecultiveerde bijensoort. Net zoals honingbijen kunnen ze als bestuivende insecten worden ingezet tijdens de teelt van groenten en fruit.

🐝Osmia cornuta – Gehoornde metselbij – European orchard bee – Gehörnte Mauerbiene – Osmie cornue

Bron: Wikipedia

☘️

_

kamille 2

‘Afbraak heeft de afgelopen zomer plaats gemaakt voor een tijdelijke natuurtuin. Niet met hagen en perkjes, maar met grassen, wilde bloemen en bijenheuvels. De groefbijtjes doen er hun voordeel mee en vliegen volop. Het is een beetje moerassig door de vele regen. Ik voel mijn voeten wegzakken, soms komt het water omhoog. Een stap verder en ik sta droog. De kamille bloeit onverminderd en er zijn nog beestjes. Vooral de wantsen hebben het hier goed naar hun zin. De laatste dagen is het mooi weer, de ochtenden nog iets bewolkt en fris, de middagen een graad of 17. Maar er staat een aanzienlijke wind. De bloemen schommelen uit focus. Niet ideaal als je met macro wilt fotograferen. Toch laat ik mij er nooit door tegenhouden. Een beetje meebuigen met de wind, noem ik dat. Er is altijd het juiste moment om te pakken en het is die ene tel die verstilt. Oke, niet alle insecten hebben evenveel geduld als ik, maar ik neem het graag zoals het komt. Ik ben buiten en geniet. Met mijn neus in de kamille.’ 🌼

Foto’s 22-24 oktober. Klik om te vergroten, click to enlarge

Helemaal zeker over de naam van deze blindwants ben ik niet. Ik houd het op …schaduwwants, lygus sp. De soorten kunnen behoorlijk op elkaar lijken.

🍂

Ruigtelieveheersbeestje – Hippodamia variegata

🍂

Grote langlijf – Sphaerophoria scripta

🍂

Groefbij – Lasioglossum

🍂

Snorzweefvlieg – Episyrphus balteatus

🍂

Deze kleine vlieg, die het maar druk heeft in de kamille, komt uit de familie van de sluipvliegen, Tachinidae. De naam van deze vlieg is Phasia barbifrons.

🍂

Naast de verschillende soorten groefbijen, vloog een, denk ik, zijdebij die ik niet te pakken kreeg met de camera en was deze honingbij ook zeer actief.

Honingbij – Apis mellifera

🍂

Dit waren de foto’s van zo’n beetje eind oktober. Ik laat het hier ook verder bij. Eigenlijk ben ik nu wel toe aan zwammen en herfstblad :-)

Met dank voor het kijken en tot de volgende keer

Dianne

_

Kamille

Afbraak heeft de afgelopen zomer plaats gemaakt voor een tijdelijke natuurtuin. Niet met hagen en perkjes, maar met grassen, wilde bloemen en bijenheuvels. De groefbijtjes doen er hun voordeel mee en vliegen volop. Het is een beetje moerassig door de vele regen. Ik voel mijn voeten wegzakken, soms komt het water omhoog. Een stap verder en ik sta droog. De kamille bloeit onverminderd en er zijn nog beestjes. Vooral de wantsen hebben het hier goed naar hun zin. De laatste dagen is het mooi weer, de ochtenden nog iets bewolkt en fris, de middagen een graad of 17. Maar er staat een aanzienlijke wind. De bloemen schommelen uit focus. Niet ideaal als je met macro wilt fotograferen. Toch laat ik mij er nooit door tegenhouden. Een beetje meebuigen met de wind, noem ik dat. Er is altijd het juiste moment om te pakken en het is die ene tel die verstilt. Oke, niet alle insecten hebben evenveel geduld als ik, maar ik neem het graag zoals het komt. Ik ben buiten en geniet. Met mijn neus in de kamille. ❀

24 oktober 2019 Lasioglossum sp. – Groefbijen ………………………………………………………………………………………………………………………………………. Klik om te vergroten; click to enlarge

☘️

Tot mijn verrassing zag ik ook het vrouwtje van de sprinkhaanvlieg foerageren. Ik heb deze vliegensoort eerder voor mijn lens gehad, maar de laatste keer is meer dan een jaar geleden. Dat was trouwens een bellenblazend mannetje. Bij interesse klik hier. Het vrouwtje is veel grijzer van kleur en minder opvallend. De sprinkhaanvlieg heeft strepen op de ogen, een puntig snuitje en grijsbestoven lengtestrepen op het borststuk. In 1990 voor het eerst waargenomen en inmiddels is deze kleine (± 1 cm) bromvlieg uit de familie Calliphoridae een vrij algemene soort in Nederland.

22 oktober 2019 Sprinkhaanvlieg – Stomorhina lunata

☘️

Met dank voor het kijken en tot de volgende keer,
Dianne

Binnenkort Kamille deel 2

_

Klimopbij

In de tuin van mijn dochter staat de klimop momenteel in bloei. Een vrolijk gezicht en een gezoem vanjewelste door verschillende soorten zweefvliegen, wespen en honingbijen die van het stuifmeel profiteren. Maar er is een bij die vrijwel uitsluitend stuifmeel van de klimop verzamelt. Dat is de klimopbij of klimopzijdebij (Colletes hederae). Deze solitaire soort wordt alleen in de nazomer aangetroffen van eind augustus tot half oktober. In de nazomer en de vroege herfst is klimop een van de weinige planten die nog voedsel biedt aan bloembezoekende insecten.

De klimopbijen graven hun nesten in zandige en losse bodems waarbij zuidgerichte hellingen de voorkeur hebben, onder andere nestelen
ze ook in lemige steilwanden. De als zeldzaam aangemerkte klimopbij houdt van de warmere plekjes en mogelijkerwijs heeft zijn uitbreiding met de klimaatopwarming te maken.
Nesten worden vaak in groepen gegraven en vormen zogenaamde ‘kolonies’. De vrouwtjes nestelen echter steeds individueel.
De mannetjes van de klimopbij worden in het algemeen een paar dagen voor de vrouwtjes actief. De piek in de activiteit van de vrouwtjes van de klimopbij valt samen met de bloei van de klimop. De rest van het jaar leven deze bijen als larve en pop onder de grond.

De klimopbij kun je mogelijk aantreffen waar voldoende klimop in de buurt van geschikte nestplaatsen te vinden is. In onder andere parken, tuinen, kerkhoven en andere zandige terreinen. De vrouwtjes zijn 8-14 mm, de mannetjes zijn 8-12 mm. Het borststuk van beide geslachten is bovenaan helbruin behaard, met lichtere haren aan de zijkant. Het achterlijf is zwartglanzend met brede geelbruine haarbandjes.
Mannetjes en vrouwtjes lijken heel sterk op elkaar. Mannetjes hebben echter zeven achterlijfssegmenten terwijl vrouwtjes er slechts zes hebben.

Als klimop nog niet bloeit, zijn er ook alternatieve voedselbronnen zoals struikhei. Als nectarbron (voor de mannetjes) zijn onder andere akkerdistel, wilde marjolein en jakobskruiskruid bekend. Het onderscheid tussen de klimopbij en andere soorten zijdebijen kan verwarrend zijn, ze lijken veel op elkaar, maar een zijdebij die stuifmeel verzamelt op klimop is bijna altijd een klimopbij.

Brontekst:
Klimopzijdebij, Colletes hederae
Klimopbij, waarneming.nl
Vroege vogels

☘️

Dank voor je aandacht en tot de volgende keer.
Dianne

_

Verrassing

Naast de kleine vijver kwam een voor mij onbekende plant op waarvan ik weet dat ik hem ook niet heb gezaaid. Nieuwsgierig heb ik hem laten staan. Ik houd van dit soort spannende cadeautjes zolang ik er maar niet over struikel. De plant groeide tot 1 meter hoog, er kwamen vele kleine bloemknoppen. Toen pas kreeg ik een vermoeden en een bevestiging van mijn zoon die deze statige plant wel meteen herkende. Voorlopig zal de plant blijven bloeien (van juli) tot september. Ik heb begrepen dat hij zich nogal rijkelijk uit kan zaaien. Dat zien we dan wel weer. Nu blij mee.

• Eupatorium cannabinum L. – koninginnekruid

Honingbij – Apis mellifera

☘️

Grote kans dat het Koninginnekruid regelmatig voorbij gaat komen op Blomsterphoto want het zijn niet alleen de (honing)bijen die de bloemen graag bezoeken.
Klik om te vergroten (bekijk volledige grootte)

_

Meer april dan mei

Dank voor jullie warme reacties. Op het ogenblik is bloggen toveren met de tijd. Maar het is en blijft leuk.

Net thuis en in de regen gelopen, alles is frisgroen en ruikt heerlijk. Als maar even de zon doorbreekt, laten de hommels zich nog meer zien.

☘️

Ik moet altijd lachen als ik deze cicade nimf zie, de Latijnse naam rolt er zo uit, Issus coleoptratus. Ik weet het ook alleen maar omdat ik hem vaker voor de lens heb gehad en ooit heb moeten zoeken. Toentertijd had ik zelfs nog geen idee waar ik moest zoeken, maar al kijkend en zoekend, leer ik steeds meer bij.

☘️

Vorige keer liet ik het meeldauwlieveheersbeestje zien, maar deze is ook mooi! Het roomvleklieveheersbeestje (Calvia quatuordecimguttata). Wijnrood met 14 witte stippen.

☘️

Dit zijn de bijen die ik de afgelopen maand heb gespot, het zullen er meer zijn geweest, maar niet alles zat stil :-)

Vosje Andrena fulva

Tweekleurige zandbij Andrena bicolor

Rosse metselbij Osmia rufa

Roodbuikje Andrena ventralis

Meidoornzandbij Andrena carantonica

Groefbij Lassioglossum sp.

Viltvlekzandbij Andrena nitida

Asbij Andrena cineraria

Asbij Andrena cineraria

Wimperflankbij Andrena dorsata

Grijze rimpelrug Andrena tibialis

Gehoornde metselbij Osmia cornuta

☘️

De akkerhommel is standaard in de tuin, meer nog dan de andere hommelsoorten. Hier is de tuinkorenbloem erg in trek.

☘️

Dank voor jullie belangstelling en tot ziens.
Groet, Dianne

☘️

_

Zomers november (17)

Het lijken toch echt zomerse foto’s die ik hier heb geplaatst, maar ze zijn van deze week. Nou ja, ik liep ook zonder jas. Dit had ik echter niet verwacht toen ik het veld inging om wat herfsttaferelen vast te leggen. Ik wist dat er gemaaid was maar ik was op zoek naar eikels en bladeren en misschien een paddestoel. Mijn verbazing was groot toen ik de drukte op een enkele bos fluitenkruid aan de ongemaaide zoomrand zag. Tenminste ik denk dat het fluitenkruid is, ben niet zo best in het herkennen van wilde planten. Ik ben er niet meer weggegaan. Wat nou herfst?

Dit is een sluipvlieg, een weinig behaarde soort. Hij valt op door zijn opstaande getekende vleugels. Algemene vlieg, maar mijn eerste keer.
Misschien onnodig om te vermelden, maar alles is te vergroten door te klikken. (Click to enlarge.)

Ectophasia crassipennis

☘️

Ook was de woeste sluipvlieg van de partij, het blijft een indrukwekkende vlieg.
Ik moest even uitzoeken hoe ik met de belichting om moest gaan. Het is heel anders met zo’n lage zon op stralend witte bloemen.
De foto’s zijn allemaal iets overbelicht, maar ik kon er wel mee naar huis gaan, vond ik.

☘️

Maar wat mij het meest verbaasde, is dat er ook nog een aantal bijen aanwezig waren. Zandbijen en groefbijen.
Een grasbij, denk ik, was de grootste van het stel.

☘️

Nog een solitaire wilde bij. Een roodgatje?

☘️

Het is een hele serie geworden, maar die kans kon ik toch ook niet zomaar voorbij laten gaan.

☘️

Ik ben benieuwd wanneer het winter wordt…

☘️

_

Herbstfreude

De hemelsleutel, sedum Herbstfreude komt nu in bloei. Zet deze plant in je tuin als je hem nog niet hebt, want in het het najaar hebben de verschillende insecten de nectar nog nodig. Ook kunnen ze er goed in schuilen. Heel veel bloemen zijn nu aan het uitbloeien, maar de sedum Herbstfreude begint met de bloei van de late zomer tot ver in oktober.

↑ Dit is de Menuetzweefvlieg – Syritta pipiens. Deze soort is niet moeilijk op naam te brengen. De menuetzweefvlieg is een klein, slank zweefvliegje dat als een ‘stokje’ voor bloemen en tussen de vegetatie kan zweven, waarbij ze schokkerig voortbewegen. Achterlijf zwart met wittige vlekken. Achterdij zeer dik. Tekst: waarneming.nl
In het Zweeds heten deze diertjes Kompostblomfluga en dat dekt de naam wel want de larve leeft van afval op allerlei plekken, zoals bij de bodem en in composthopen.

Deze plant trekt ook honingbijen aan. Ik heb er van de week nog 6 geteld op een dag. Dit is de gewone honingbij, Apis mellifera. ↓

↓Hieronder nog een vrouw dambordvlieg en daar is ook nog wat over te vertellen.

Met de soortnaam dambordvlieg zit ik goed. Ik zou deze vlieg in volle overtuiging aanduiden met Sarcophaga carnaria, maar het geslacht Sarcophaga bestaat in Nederland en België uit niet minder dan 30 soorten, die allemaal zo sterk op elkaar lijken, dat alleen microscopisch onderzoek uitkomst geeft over de exacte soort. Als voorbeeld van dit geslacht wordt in de insectengidsen vaak Sarcophaga carnaria opgevoerd. Maar dat betekent niet dat elke dambordvlieg dus ook die soort is.*
Kijk, dat wist ik helemaal niet.

* De informatie en tekst komt van Gardensafari

Bij deze sedumsoort kan ik gewoon een stoel neerzetten, gaan zitten met de camera op mijn knieën en kijken en wachten op wat er allemaal aan komt vliegen en kruipen. Een blinde bij, een gewone muurwesp, een woeste sluipvlieg, een kraamwebspin, een akkerhommel en de regen. ↓

Akkerhommel

Gewone muurwesp

Blinde bij

Kraamwebspin

Regen

☘️

_

Breedbandgroefbij

In 9 foto’s.  Op zoek naar blauwtjes, die ik ook vond, heb ik ontzettend veel plezier beleefd aan de breedbandgroefbijen in dit zonnige weekend 🐝
De Breedbandgroefbij, Halictus scabiosae, is een grote groefbij (12-14 mm) die haar nest in lemige grond graaft. Een goede biotoop is schraal grasland en de bloemrijke uiterwaarden. Deze bijen vliegen op verschillende bloemen.
Hier, in Zuid-Limburg, komt de breedbandgroefbij voor, ook in de tuin, maar in principe zeldzaam in Nederland. De laatste jaren rukt deze bij via het Maas- en Waaldal op naar het noorden. We moeten nog meer gaan letten op ons maaibeleid en laat die stekelige distels maar gewoon staan.

Klik om te vergroten (galerij).

♂

♀

♂

♂

♂

♂

♂

♂

.

Naast het groepje mannelijke exemplaren, vloog een vrouw breedbandgroefbij. De mannetjes zien er veel slanker uit dan de vrouwtjes, maar hebben ook de kenmerkende brede banden op hun achterlijf. De antennes van de mannetjes zijn zwart en aan het uiteinde gekromd.

Bronnen:

Halictus

Wilde bijen – Halictus scabiosae

waarneming.nl

☘️

_

Akkertje

Met dit warme zomerweer word je vanzelf langzaam. Daar hebben deze diertjes geen last van. Moet ik toch nog snel zijn, maar wel op mijn dooie akkertje…

Akkerhommel – Bombus pascuorum – Common carder bee – Ackerhummel – Bourdon des champs – Åkerhumla – Agerhumle – Trzmiel rudy

Klik om te vergroten – Click to enlarge

Klein geaderd witje – Pieris napi – Green-veined white – Rapsweißling – Piéride du navet – Rapsfjäril – Bielinek bytomkowiec – Pieride del navone

☘️

Er zijn veel wespen dit jaar. Nu zijn het nog geen plaaggeesten. Dat gaat nog komen. Ik zal wat lekkers voor ze neerzetten als we buiten gaan eten. Ik heb een raat uit het verdelgde wespennest uit de tuinkast bewaard. Het doet pijn als ik het zie, maar als het groter was geworden… houd ik mij voor. Maar ik voel me schuldig. Ik had met de camera nooit zo dicht bij een levend nest kunnen komen, toch voelde het niet fijn. Insecten zijn het mooist in hun natuurlijke omgeving en de sport is om ze daar zo goed mogelijk in te ‘vangen’.

Klik om te vergroten – Click to enlarge

Een schorpioenvlieg ritselt als hij op jacht is, heb ik gemerkt, gelukkig zit hij ook wel eens stil gewoon heel erg prachtig te wezen. Dit diertje verdient de schoonheidsprijs. Overigens is deze gewone schorpioenvlieg een vrouwtje. Het mannetje is mij tot nu toe te snel af.

Gewone schorpioenvlieg – Panorpa communis – Common scorpionfly – Gemeine Skorpionsfliege – Mouche scorpion – Vanlig skorpionslända

☘️

Het onderwerp van de laatste foto is wat groter dan de onderwerpen die ik normaliter fotografeer, maar ze lag zo lekker lui dat ik haar niet kon weerstaan. Saartje doet geen vlieg kwaad. Als ze maar ergens kan gaan liggen, is het allemaal goed. Niet helemaal waar. Ze vind het heerlijk om kopjes te komen geven als ik net scherp heb gesteld of strijkt met haar staart het insect het beeld uit.

☘️

2018 – Macrofotografie – Soli

_

Er kwam een bij voorbij

Uiteindelijk zal ik de naam wel vinden, maar ik ben al blij dat ik foto’s kan maken in de drukte van de dagen. Ik probeer mijn spiegelreflexcamera met 60 mm macrolens een beetje uit, naast de systeemcamera met de voorzetlens. Ik ontdek. En de kleine bij heb ik ook nog niet eerder gezien.

Inmiddels ben ik erachter dat een Megachile sp. is. Een behangersbij oftewel een man van de Langtongige Buikverzamelaars, Megachilidae onbekend.

☘️

2018 – Macrofotografie – Soli

_

Weer

Het weer vandaag en de foto’s vragen om een tanka in de begeleidende tekst. En als iets vraagt, denk ik in 5-7-5-7-7…

 

Een grijze zomerdag
het warmtefront wordt koeler
aarde blijft te droog

In wind valt zonnebloemblad
dat blijft hangen met een bij

☘️

Soli juli 2018 – Bruine pad & Honingbij

_

Verheugen

Ik verheug mij altijd enorm op de bloei van de klokjesbloemen (Campanulacae). Uiteraard verheug ik mij op alle bloei, maar in het klokje (hier het prachtklokje) kun je vaak het mannetje van de Grote klokjesbij aantreffen.
De naam Grote klokjesbij is overigens een grote naam voor deze smalle bij van nauwelijks 1 cm lang. De Grote klokjesbij vliegt uitsluitend op klokjesbloemen. De vrouwtjes zijn op alle soorten klokjesbloemen in tuinen, parken en bermen te vinden. Ze heeft een wit-gelige buikschuier waarmee ze het stuifmeel (paars, roze of wit) van de klokjesbloemen vervoert. De mannetjes slapen vaak in de klokjes, ook bij donker weer, door zich met hun kaken vast te klemmen. En dat is waar ik blij van word: ik kan zien of ze nog aanwezig zijn en zo’n slapend bijtje is heel aandoenlijk…

☘️

2018 – Slapende bij – Chelostoma rapunculi – Grote klokjesbij – Megachilidae – 8 tot 10 mm – Nestgelegenheid binnen straal van 300 meter van voedselbron – Natuurlijke nestgangen – Zeldzaam – Niet bedreigd – Campanulacae – Lente – Raynox DCR-250 – Soli – Bron:  www.wildebijen.nl  🐝

_

Hommelen

Twee hommels op de foto gezet.
(Wie heeft er nu geen zin om te hommelen tijdens deze prachtige lentedagen…)

☘️

_

Erin duiken

☘️

_

Mimicry en een natte bij

Een wesp, schreeuwt de een. Nee, een bij, gilt een ander en hun stoel dient als startblok om zo ver mogelijk weg te sprinten van dat enge beest. De paniek maakt ogen groot en wangen rood.
Het gestreepte insect vliegt in de opening van een plafondspot, op afstand van hun hoofd.
Zo kan ik geen lesgeven. Ik zeg ze te gaan zitten, niet zo bang te zijn en naar mij te luisteren:
Hij wil alleen maar naar buiten. Dat probeert hij en zolang jullie niks doen, wordt hij ook niet bang van jullie. Weet je dat er zweefvliegen zijn die op een wesp of een bij lijken? Dat heet mi-mi-cry. Mimicry betekent nadoen. Sommige zweefvliegen hebben dezelfde geel-zwarte strepen als een wesp om zichzelf te beschermen. Ze kunnen niet steken. Kunnen jullie dat onthouden, mimicry?
Ik zet een glas op tafel. Wat ga je daarmee doen?, vraagt J.
Daarmee zal ik hem straks proberen te vangen en hem buiten zetten.
Niet doodslaan?, vraagt hij verbaasd.
Mijn onverwachte lesje biologie is nog niet afgelopen.
Ik leg uit dat insecten heel belangrijk voor ons zijn. Daarna vertel ik dat ik laatst nog een bij uit de vijver heb gevist die eigenlijk wilde drinken, maar bijna verdronk. Dat vinden ze maar raar, bijen redden en ik hoop dat ik tijdens mijn verdere uitleg over bijen iets aan hen kan meegeven.

Natte bij      &     drogende bij

De aandacht is afgeleid van de wesp, bij, zweefvlieg in de lamp en we kunnen verder met de taaloefeningen.
Vlak voordat de taalles is afgelopen, vliegt het beest op het raam. Ik zet het glas over hem heen, schuif er een papiertje onder en L. doet het raam al voor mij open. Daar gaat hij, de vrijheid tegemoet. Ze kijkt hem blij na en wenst hem een goede reis. Ik heb iets gewonnen.
Het blijkt een grote wesp te zijn, maar dat zeg ik dan nog niet. Ze weten nu in ieder geval wel wat mimicry is.

☘️

_

Met open mond

In twee foto’s.

De monddelen van een honingbij bestaan uit een bovenlip [of labrum] en een onderlip [of labium]. Hiertussen zit de zuigsnuit; deze dient om dieper in de bloem te komen. De monddelen zijn op beide foto’s goed te zien.
Als de temperatuur hoger wordt, gaan de bijen op zoek naar water dat een van de belangrijkste voedingstoffen van een bijenvolk is. Om de waterbalans te reguleren, braken ze het water uit en laten ze het in druppels over de tong uitvloeien om het sneller te laten verdampen. Dit gebeurt zowel in de bijenwoning als tijdens het vliegen. Als je meer over bijen en water wilt weten, is dit een goed artikel. [↔️Bron]

Deze honingbij was iets te diep in een ‘plasje’ gedoken en droogde in zon en wind terwijl hij zich vasthield aan een bloemstengel. Hij liet een druppel op zijn tong verdampen. Een wonderlijk gezicht dat ik nog niet eerder heb waargenomen.

Apis mellifera – honingbij – Western honey bee – Westliche Honigbiene – Honningbi – Hınge – Abeja europea – Alghina – Europeisk honningbie – Nyosi ↓

L’abeille européenne – Pszczoła miodna – Abelha-europeia – Včela medonosná – Honungsbi – Медоносная пчела – Pipiyolin – Naminė bitė – Alibýfluga ↑

 
 

Goodnight, sleep tight

Sleepin’ bee in a Welsh poppy

 

Candy paradise

 

Into the blue